Rys historyczny
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 778 osób, 656 było wyznania rzymskokatolickiego, 13 prawosławnego a 109 mojżeszowego. Jednocześnie 681 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 81 żydowską a 16 rosyjską. Było tu 134 budynki mieszkalne. Miejscowość należała do miejscowej parafii rzymskokatolickiej. Podlegała pod Sąd Grodzki w Kolnie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się we wsi.
W wyniku agresji Niemiec we wrześniu 1939, miejscowość znalazła się pod okupacją niemiecką. Została włączona w skład III Rzeszy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii św. Wincentego á Paulo. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii białostockiej, diecezji łomżyńskiej, dekanatu Łomża – św. Brunona.